Tıpkı yağmur misali
Yağdı rahmet aleme
Gelişi son verdirdi
Gönüllerde eleme
Dilimde sabır yoktu
Ağzımda hiç tat yoktu
Sultanım senin ile
İstanbul güller koktu
O gelince ağzımda
Söylenen tek kelime
Nekadar çok muhtacım
Gavsımın himmetine
Varmakla olmuyor
Yakınlık sultanıma
Emrine uyan çıkar
Edebin makamına
Onlar nasıl hoşnutsa
Ve nasıl razıysalar
Vuslat yolu açılır
İnsanlar anlasalar
Uzağında kalıpta
Hasretini soluyan
Daha çok yakın olur
Muradını anlayan
Kayıt Tarihi : 17.5.2011 18:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şadan Yenişafak](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/17/istanbul-guller-koktu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!