İstanbul Gül Koksun Diye Gülser

Erdemli Ebruli mücehver şaheser
Akıp giden zamanda boğaziçinde eser
Akıntılar Karadenizden Egeyi keser
Ben bugüne bir gül bırakıyorum İstanbul Gül koksun diye Gülser

Kanlıcada ayran ve zaman Hatırlamakla geçecek her güzel an

Seni martılar boğazın suları
Sevgi ve sevdamla sarıyorum İstanbul

Gözlerimde pırlanta gibi kucaklar
Seni anlatır şarkılar, mısralar

Valide Sultan Gemisi sularda köpük salar
Vapur seslerinde ezanlar
Yeşil orman örtüsü ve mavi sular
Kuğu gibi Kız Kulesi güneşle akşamlar
Ruhumun eriyip gitti sefalar

Toprağı tarih kokan istanbul
Içimde yaşayan kıtalara etek seren istanbul
Erguvanlar, laleler ve güller gelsin yine bahardan bahardan
Denizle kıyılar sarmaş dolaş
Hülyası, rüyası sabah güneşinde parlarmış

Hisarlar, surlar tarihin gizeminden gelen heybetli yapılar
İçinde ecdadın şehit kanı var

Bulutlar dökerken gözyaşlarıni
Fatih mührünü basmış
İstanbul o günden beri bahtiyarmış
Taksim, Beyoğlu, Çiçek Pasajı, Eminönü, Sultan Ahmet
Geziverin gari bi zahmet

Gülhane Parkı, Ayasofya, Yerebatan
Gizeme gizem katan
Karacaahmette ağlar mermer
Tabakta yemyesil durur katmer

Çamlıca da göklere uzanır minareler
Sularda zaman geçirir divaneler
Üsküdarda Mihrimah Sultan
Minareler arasında ay doğar
Yedi tepenin üstünde gökkuşağı
Renklerle süslü Eyüp Sultan
Alımlı Moda, insan seli Kadıköy
Oy anam oy

Haremde otobüsler, vapurlar
Adalarda asiller otururlar

Topkapı Sarayından duyulur
Kanuninin, Hürremin sesi
Neylere ses verir çalanların nefesi
Koynumda kıtaların mücevheri incisi
Var olsun nadide İstanbul sevgisi.