Ya gözlerin İstanbul’du
Ya da İstanbul, gözlerinde hayat buldu.
Hangi tepesine baksam, hangi sokağına girsem,
Hangi kaldırımında yürüsem,sen! .
Ey, ey aziz İstanbul, bu bendeki çaresizlik neden?
Martı çığlıklarında yükseliyor isyanım,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta