İşlenen günahların bedelleri ödendi.
Ne olursun gitme!
Elde ettiğin hayat yetmiyor mu artık sana.
Bu kadar erken pes etme!
Dağıtsada rüzgar bütün umutlarını,
Bütün mevsimlere.
İstanbul susma konuş!
Yoksa bu gidiş demirletecek seni,
Yeni hüzünlere.
Gözyaşlarının tesellisi,
Boş sokaklarda geziyor
Seni aramaktan yoruldu,güzel anıların
Sağlam hayatlarının hepsi yıkılıyor,
Unutma her zaman yanında olmayacak yalnızlığın.
Yeşillerin sarardı.
Üzerinde gezmekte bir kara bulut
Bu havada yılların durgunluğunu savurur rüzgar.
İstanbul hazin zamanların şehri
Şimdi arkasından bir el sallanmadan gidiyor.
İsta
Fatma SaylakKayıt Tarihi : 22.4.2006 10:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Saylak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/22/istanbul-giderken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!