İstanbul Gibiyim Şiiri - Selim Uğur Örs

*Bir Hayatın Seyir Defteri*

Ada’mSessiz…*
istanbul gibiyim
Yorgun dağınık umutsuz ve mutsuz
istanbul gibiyim
Gelenler gidenler
ağlayanlar gülenler,
sevdalılar
evliler
bekarlar
çoluk çocuklar
pamuk dedeler
nineler
şarapçılar
banklarda yatan evsizler,
tıka basa kalabalık
ama
bir o kadar-dan daha fazla yalnız
işte öyle yapayalnızım
İstanbul gibiyim
Her yerim talan ediliyor / talan ediyorlar
ruhumu
yüreğimi
hayallerimi
gecelerimi
gökyüzümü
yeryüzümü
İstanbul gibiyim
Kız kulesi gibi yapayalnız
Boğaz köprüsü gibiyim üzerimden geçen geçene ezen ezene
Galata köprüsü gibiyim hüzünlü acılı, saldım salacam denizin dibine..Ben Ben/i
Öffff öfffff öf Ada
Ada’mmm öffff ki öfff…
beklemek nasıl birşeydir bilirmisin sen Ada-Ada’mmm
Beklemekten bir harf at
*Eklemek*
Eklemek gibi
Acıyı
Hasreti
Özlemi
Sen/siz sessiz geçen geceleri kat ve kat eklemek gibidir
kalmadı takatim gücüm hiç kalmadı ha yıkıldım ha yıkılacam
de/hayde gel artık
Ölüm/de var
Ölüm gelmeden gel Bi/Canım
Canım/da canım de/hayde çıkta gel
Kitapsız kalleş buz yürekli sevdam yasaklı saklı hapis yürekli Kolsuz kanatsız sevdam...
Selim Uğur ÖRS

Ada/mSessiz