İstanbul Gibisin Şiiri - Hüseyin Muşmal

İSTANBUL GİBİSİN

Şimdi sen boynumda haliç gibisin,
Yürüttün kalbime gemilerini,
Ulubatlı elinde kılıç gibisin,
Sen vurdun üst üste darbelerini.

Fethine koşan binlerce kuldan,
Biriyim yürürüm bin çeşit yoldan,
Farklı mısın canım sen İstanbul’dan,
Fatihine saklarsın kalelerini.

Şahların en güzel sultanı sensin,
Gönlümün mimarı, Sinan’ı sensin,
Suçum sevda ise zindanı sensin,
Yatarım bağla sen zincirlerini.

Dünyaya değişmem yar mıdır bana?
Sensiz dünya söyle kar mıdır bana?
Senden başka mezar var mıdır bana?
İçerim ölümcül zehirlerini.

Eşrefoğlu şah olsa söz geçiremez,
Hazerfan olup da can uçuramaz,
Haremden bir tane kız kaçıramaz,
Yine de alamaz o gözlerini.