İstanbul Gibisin Şiiri - İlknur Topaloğlu

İSTANBUL GİBİSİN
Galata’dan baktım dün sana
Gökyüzümde martılar uçuşuyordu Üsküdar’a
Öyle narin, öyle nazlı süzülüyorlardı semada
Bulutların arasından Kız Kulesi bir gelin endamında
Aklıma saçların düştü
Ilık meltemde uçuşuyorlardı.

İstanbul gibisin eşsiz
Bakışların parıldıyor boğazın sularında
Birden gece oluyor
Güneş veda ediyor
Yerini bırakıyor aya
Ve bir yakamoz beliriyor ışıl ışıl.
Gözlerin diyorum beni benden alan
Baktıkça hülyalara salan
Maziden izler taşıyan
Acıyı tatlı edip sunan
O güzel yeşil gözlerin.

İstanbul gibisin fethi zor
Sözlerin kalbine tesir etmediği
Anlatmakla bitiremediği
Padişahlara ferman
Ah…Ruhumda inan sevdam.

Sabahın ilk ışıklarıyla
Bir vapur kalkıyor adalardan
Balıklar raks ediyor sesinle
Oynuyor inci mercan
Huzur veriyor nefesin
Tende adını andıkça hep bir heyecan.

İstanbul gibisin aziz!
Yedi tepeden yükselen
Güzelliği dillere destan
Teninin beyazı Ayasofya’da ezan
İmana gelir seni andıkça insan.

Gün sende bitiyor
Seninle doğuyor her an
Gezdikçe tüm sokaklarını
Gördüğüm her köşe başında manzaran.
Kapatıyorum gözlerimi
Senli huzurlu bir uykuya
Nasılsa hep sen varsın aklımda
Uyusan ne fayda, uyumasan ne fayda
Sen kurulmuşsun ya gönül tahtına
İstanbul gibisin eşsiz
Bir ömür alınmaz nefes sensiz
İstanbul gibisin eşsiz.