İstanbul Gibi Kokuyorsun

İSTANBUL GİBİ KOKUYORSUN

Gülümsesin Beyoğlu'nda tramvaylar
Yürüsün onca insan kalabalığında kızım
Uçsun gökte martılar
Gemiler dans etsin madam Emilia gibi parmak uçlarında
Bulutlar şımarsın yaramaz çocuklar gibi
Körebe oynasın mızıkçı güneşle
İnce ince yağsın lüle lüle saçlarına yağmur
Sen yeşil gözlerini göğe kaldır
İstanbul benim yerime sarsın seni
Kucaklasın anne şefkatiyle korusun kızım

Kapalı çarşıda masallar dinle
Ekâbir bir fısıltı duyarsın
İşte o vakit seni tanır bizim ilden birkaç ahbap
Bizim oraların havası eser
Serçe yüreğin kanar bir anlık
Koca İstanbul bu bir elinde bal bir elinde zehir
İstersen kız kulesine sor
En iyi o bilir kızım

Kadıköy senin mekanın
Ne vakit arasam oradasın
Duyar mısın o kahır dolu kaldırımların sesini
Minarelerin laleler açtığı vakitleri düşlediğini
Tasavvur et mavi neden bu kadar kıymetli
İstanbul kaç kere yandı kül oldu
Sil gözündeki yaşı gül kızım

Ak sütümün kokusunu çalmış yıllar
İstanbul ne çağlar atlattı ne çağlar
Surların özgürlük türküsünü dinle
Ve kulak ver
Şairlerin dizelerinde sürdü hükmünü
Ressamlar tuvallerinde ölümsüz kıldı onu
Eee benim ebegümecim
Şimdi aynı İstanbul gibi korkuyorsun

H. Çiğdem Deniz