İstanbul Gibi Gözlerin

Yokluğunda ben İstanbul gibi gözlerini özlüyorum,
Kanatlanıyor Kadıköy rıhtımında martılar,
Ve sen galatanın balıkçıları gibi,
Umutla bakıyorsun.

Bir sabah ezanı duyuluyor Süleymaniye’den
Boğazın serin rüzgarı
Gözlerin gibi huzur veriyor,
Simiit diye bağırıyor Eminönü’de
Yamalı pantolonlu çocuk
Gözlerin gibi telaşlı bakıyor.

Gözlerin ki Beykoz gibi mütevazi,
Beyoğlu gibi ışıltılı,
Emirgan gibi zarif,
Ayasofya gibi
Herkesin mabedim olsun dediği

Gözlerin ki İstanbul gibi,
Önce korkutan,
Sonra bırakılamayan,
Tutkulu bir aşkın meyvesi.

İşte bu derin boşluklar içinde,
Bu büyük yokluklar içinde,
İstanbul gibi gözlerini özlüyorum,
İstanbul’u özlediğim gibi,
Seni özlüyorum.