İstanbul Gibi Şiiri - Nevzat İncedere

İstanbul gibiydi gözlerin derin ifadelerle bakan
Bin asrın ötesinden gülüyordu güneş gibi aydınlık
Caddelerinde duyuyordum ayak seslerini uzaktan
Üstüme geliyordu o şuh gölgen ben üşüyordum

İstanbul gibiydi gülüşün fatihin karşılandığı gün gibi
Sana kavuşmanın karışık duyguları vardı yüreğimde
Martılar sevinç çığlıkları atıyordu gök yüzünde Ard, arda
Ben sana bağlanıyordum bir gemi gibi boğazda iskeleye

İstanbul gibiydi saçların fatihin küheylanı gibi yelelerin
Yankılanır serzenişim İstanbul yedi tepeden gel diye
Dalgalanır perçemlerin Marmara'ya nispet her bir telin
Hatırlatır deniz dalgasını saçların yüzüne her vuruşunda