İstanbul’un sessiz geceleriyle konuşurum,
Hafifçe esen rüzgâr beni dinler,
On beşini tamamlamış ay, bana kaş eder
Ve etrafı karanlıklardan uzaklaştırır…
Gökyüzü; gecenin yarısında masmavi,
Hafifçe kulaklarıma gelen araba sesi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
