İstanbul Fetih Şiiri - Nurullah Kumru

Sen ki dünyanın kalbi, atamın yadigarı
Yirmi birinde sultan mehmedin hayalindeki dildarı

Izdıraptı aya sofyana, emanet de olsa haç...
Bir haykırış duyuldu "istanbul bağrını aç"

Bu fatihin sesiydi burçlarda yankılanan
Lakin haçlı gafildi olmadı azmine inanan...

Bir kutlu müjdeyle bahtiyar olacaktın
Ebedi gönüllerde tahtlarda kalacaktın...

Su da yürümez ise gemiler karadan yürüyecekti
Haçlının afakını korkular titretecekti

Titretti ki kaleleri büyük top atışları
Ondan önce akmıştı hocanın göz yaşları

Süzülmüştü damlalar ak sakalından yere
Belki bedirdeki gibi melekler indi yere...

Nasıl bir inançtı o? Gemiler dağları yardı...
Sevinecekti iman..mağlup olan ağyardı

Açıldı istanbul açıldı ayasofya açıldı yeni bir çağ
Durduramadı fatihi haliçe örülen demir ağ

Ey ruhu şad şerefli ecdad
Müjdeyi veren peygamber senden razı olsun
Yerler gökler senden razı olsun kat kat

İstanbul senden razı
Biz senden razıyız...

İstanbulunu ayasofyanı hüzne boğduk
Sen bizden razı değilsin
Şerefli ecdad..

İstanbul, istanbul
Sen dünyanın başkenti

İstanbul,istanbul
Sen sevdalıların başkenti

Boğazlar,yalılar,konaklar!
Sevdam kalbinde konaklar!

Sarayların,yalıların, boğazınla
Denizin, gemilerin,adalarınla
Ruhuma göz kırparak
Nazlanırsın istanbul
Bütün şehirler gider
Sen kalırsın istanbul
Aklımda yüreğimde
Endamınla istanbul

İstanbul, istanbul
Endamlıların başkenti

(2015)