Ben tarihe yürümeyi öğreten anne
Savaşlar bende yüceldi,
Çok komutan çay gibi geçti üstümden
Fatih seldi..
Ben Türkiye'nin alnında yükselen anıt,
Pırlantaya caka satan sanat otağı,
Evrenin çehresi bir başka bende
Her köşem ayrı bir yükseliş ağı..
Ben yaşamın gökkuşağıyım
Bana çıkar huzur sokakları,
Her mutlulukta imzam var
Bende kurulur zafer takları..
Ben kader gemilerine liman
Her yıkılışın demir attığı..
Köhne sokaklarımda öksüz soluklar
Gecenin karanlığa kattığı..
Ben sonsuz sarsıntılar şehri
Ki her sevda depreminde bin kalp yıkılır..
Taksim'e Tünel'den değil
Bir genç kızın yüreğinden çıkılır...
Güzelle çirkinin boğuştuğu sirk benim,
Ben yaşamak-ölmek alaşımı..
Mendil taşımam Haliç'ten başka
Kahkaham içer gözyaşımı...
Kayıt Tarihi : 28.4.2005 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Baran](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/28/istanbul-dile-geldi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)