istanbul..
dertlerimin şehri.
ne zaman üşüsem
yürüyorum inadına.
ısıtıyor kadıköyde bir çay bahçesi.
ve uçuşan güvercinlerin kanat sesleri.
ah birde sen olacaktın yanımda feride.
birde sen, eskisi gibi...
hayal meyal hatırlıyorum
şimdi uzaktan baktığım
bir zamanlar içinde olduğum mutluluk resmini..
istanbul..
aşklarımın katili
ne zaman özlesem.
yürüyorum inadına.
önce boğazın mavisinde buluyorum gözlerini.
sonra sen oluyor her şey.
paramparça deliniyor yalnızlık.
cıvıl cıvıl anılar giriyor içeri.
öyle bir tutku
öyle bir görkem ki.
sevgilim, istanbul senin özleminle
farklı bir güzel şimdi
istanbul..
kimsesizler ülkesi.
ne zaman koybolsam.
yürüyorum inadına.
bir düşünce kaplıyor içimi.
meltem esiyor zemheride rüzgar.
alaca kalıyor gözyüzünde güneş..
ve bedenim yanıyor sokak ortasında.
kalıyorum sessiz
her şeysiz
kimsesiz..
sonra sen geliyorsun aklıma..
susuyorum çaresiz...
ocak 2010
Mehmet ÇimenKayıt Tarihi : 17.1.2010 15:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sende ki sitem gidelim diyor bu kentten.....
Gidelim bizim olmadığımız bir mekana.....
Ama.......
Mehmet kalemine sağlık can.....
TÜM YORUMLAR (2)