İstanbul depremi üzerine

Deniz köpürdü önce,
Balıklar kuytuluklarından söküldüler,
Martılar topladılar balıkları,
Martılar mutluydular.

Derken, gövdesi suyun ortasında bir ejderha,
Yarıverdi toprağı şerha şerha.
Ve asırlardır ulu bir tevekkülle,
Sabreden bu deniz,
Bir hışım gibi saldırdı hoyratlığa.
Kirlenen tarih gusletti kendini,
Yeniden öpülmeye hazırlanır gibi,
Yedi çiçek dalgalandı suyun üstünde,
Yeniden derilmeye nazlanır gibi.