İstanbul'dan Kaçmanın Zamanı

Bu yaz da sona eriyor
Eylülün ortasındayız şunun şurası
Gün kısalmakta yavaş yavaş
Bir gün güneşliyse ve masmaviyse gökyüzü
Ertesi gün yağmur yüklü bulutlar pare pare

Ve İstanbul'a dönen yazlıkçılar
Akın akın...
İstanbul kalabalık, istanbul keşmekeş...
Artık ne Galata'nın tadı kaldı ne Kadıköy'ün

Öyle ya!
İşte tam da sırasıdır
Bir seher vaktinde
İstanbul'dan kaçmanın

Ah o Datça'nın turkuaz koyları
Biraz kum, biraz çakıl görmeli ayaklarımız
Dalgaların sesini dinlemeli
Palamutbükü'nde
Kim bilebilir?
Belki bir kaç kulaç atarız serin sularında
Gürültü patırdıdan uzak
Hele de pırıl pırıl yakomozlar
Ay ışığında
Ruhu süslemenin tam zamanıdır.
Hafif bir meltem esintisiyle
Dalıp gitmişken uzaklara
Bir şarkı mırıldanırsın
Nihavend Makamında
Ya da bakmışsın şair oluvermişsin
Bir anda.