Ağır bir akşam örtüsünde yürüyorum,
Uzaklarını görebildiğim denizlerin kıyılarında... Henüz benim diyemediğim denizlerinde bekliyorum,
Gözlerimde bir yorgunluk...
İstanbul'dayım,baharlarına güvenilmez bu şehrin,
Tenimde taşıdığım kırgınlıktan bildiğim...
Havalar eskisi gibi değilse de;
Hüznediyor bir güzel özüme...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık