Şafak rengi kızıllık sulara aksediyor,
Bakıyorum İstanbul bugün bir daha güzel.
Şafak rengi üstünde ışıklar raksediyor,
Bana gel sen de katıl diyor uzaktan bir el...
Ah İstanbul nedendir bu güzellik cazibe?
Bu güzellik acaba başka yerde de var mı?
O büyülü köprüyü kuruyorken gaibe,
Ruhumu büyüleyen gökyüzü mü sular mı?
Gökyüzü sana kubbe senin fanusun olmuş,
Yıldızlar geceleyin parlıyor üzerinde.
Senin adın ezelden bugün için konulmuş,
Bugün için konulmuş ruhani gecelerde...
Bilseydin bu yüreğin ne kadar dolduğunu,
Onca neşe sevinci bir kenara koyardın.
Bak sana haykırıyor yine meftunluğunu,
Sen bu narin yüreğin pek sevdiceği yardın...
El salladı uzaktan sana senden giderken,
Kalbinin bir yarısı senin içinde kaldı.
Otobüs son virajı son kıvrımı dönerken,
Şu mahzunun gözleri camlarda donakaldı...
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 09:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

http://sairlerbirligi.com/bolum.php?name=sairler&file=profil&no=4860
TÜM YORUMLAR (5)