Bir çınar devrildi bugün
Ne rüzgâr esti ne de fırtına vardı
Gönlümde bir sayfa daha kapandı
Kara trenin dumanı tüttü yine
Ayrılığa sefere kalktı
Bugün ruhumdaki sessizlik bir başka
Yine yenik düştüm sana o kahrolası aşka
Bir siyah gül bırakacaktın günün birinde önüme
Sana tattırmadım o zevki
Al o siyah gül karşında işte
Çoğu zaman taşıyamıyor insanlar
Doldurduğun sevgi sepetlerini
Ne verirsen ver karşına dikiyorlar
Sıra sıra nefretleri
Anlamazlar anlayamazlar
Sevemezler ki kendin gibi
Onlar gönül çınarlarını devirenler
Zavallı sevgi nankörleri
Al işte İstanbul yine ayrılık
Yine seferde gurbet treni
Ben seni o kadar sevmiştim ki
Bu ayrılığı hak ettim mi
Ey koca İstanbul
Vefası kimde bu aşkların kitabı kimde
Söylesene hata bende mi
Yoksa elveda deyip çekip gidenlerde mi...
Kayıt Tarihi : 20.6.2002 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!