İstanbul'da yatan şair ve edipler

Hayat güzel
Hayat çirkin

Hayat iyi
Hayat kötü

Hayat kolay
Hayat zor

Hayat kısa
Hayat uzun

Hayat merhametli
Hayat gaddar:

Bakmaz gözünün yaşına,
koparır insanı sevdiklerinden
akaar
akaar..
akar!

Baktım da İstanbul’un
her yanı mezar..mezar

Nice taşın üstünde
dev gibi isimler var
..
Örneğin Aşiyan’da:
Orhan Veli..
Attila İlhan
Tevfik Fikret
Yahya Kemal..

Özdemir Asaf
Edip Cansever
Ahmet Hamdi Tanpınar

“Dönülmez akşamın içindeyiz” der gibi
Münir Nurettin usta
onlara beste yapar!
….
KARACAAHMET’TE:
Nedim
Nefi
Ve Baki

0 eski İstanbul'u
gönlümde yaşattılar

ve sonra
0ktay Rıfat
Reşat Nuri..
Fazıl Hüsnü Dağlarca….

Bakırköy’de:
Cenap Şehabettin

EYÜP’te;
Necip Fazıl
Ahmet Haşim

Ümit Yaşar Sanat Galerisi’nde!
Ümit Yaşar Oğuzcan

EDİRNEKAPI ŞEHİTLİĞİ’NDE:
Nihat Sami Banarlı
Peyami Safa
Muallim Naci
Mehmet Akif Ersoy

KÜÇÜKYALI-Altıntepe’de:
Bedri Rahmi Eyüpoğlu

ZİNCİRLİKUYU’DA:
Faruk Nafiz Çamlıbel
Yusuf Ziya Ortaç
Abdülhak Hamit Tarhan
Asım Bezirci
Ömer Seyfettin
Kemal Sunal
Sadri Alışık
Behçet Kemal Çağlar

ÜSKÜDAR-Nakkaştepe’de
0rhan Şaik Gökyay
.
ZEYTİNBURNU Mezarlığı’nda:
Sadettin Kaynak
Abdüllak Şinasi Hisar
Hamdullah Suphi Tanrıöver
Halide Edip Adıvar

kısa keselim,
yoksa şiir uzar

Sait faik
Ömer Seyfettin
Recaizade Ekrem
Nurullah Ataç

Ve daha nice sultan
şehzade ve hükümdar

“Ahh İstanbul! ” diyerek
burada yatmaktalar

Mimarların mimarı
koca Mimar Sinan da

Süleymaniye Cami’inden
rüzgarlara el sallar!
...
Ben onlardan öğrendim,
İstanbul’da neler var!

Mavi duvak altından
İstanbul nasıl bakar!

Ve neden,
her köşesi rüya gibi bu kentin

Her taşının üstünde
vuslatsız aşklar yaşar!

Boğaz’daki vapurlar
Niçin çığlık atarlar

Neden deryayı öper
dudağından, martılar

Galata el sallarken
Haliç’in üzerinden

Niye hep uçmak ister
Salacak’ta kayıklar

Niçin hep tarih kokar
sokakları bu şehrin

Niye hep sevda tüter
ekmek yüklü kıyılar
..
0 ulu minareler
insan için değil mi?

Peki şu Sultanahmet
neden Boğaz'a bakar!

Kubbeler, birbirine
niçin böyle yaslanır

Sorsam, bana söyler mi
şu Beykoz’lu ihtiyar

Yedi tepe üstünden
İstanbul’a bakınca

Niçin ateş değil de
Kar yağıyor gönle, kar!
..
Ne diye güvercinler
kanat açar gönüle

Her göreni İstanbul
ne diye böyle yakar!

Ayağını dayayıp
Ortaköy Camii’ne

Gönlüm gibi o köprü
niçin semaya uzar!
..
Kervanı hiç bitmez mi
Kapalı çarşıların

Yolcusu tükenmez mi
Haydarpaşa Garı’nın..

Neden kokusu başka
şu Gülhane Parkı’nın

Neden gençleri çoktur
Beyazıt Meydanı’nın
..
Eyy, bütün endamıyla
gönül çalan saraylar

Eyy, kalbimi yerinden
kıpırdatan cumbalar

Dört yanı cennet gibi
aşk kokulu bu şehrin

Neden her bir köşesi
böylesine efsunkâr?

Sus! Söyleme, bilirim!
Benim üstatlarım var.

Her biri İstanbul’un
yüreğinde yatarlar

Ben onlardan öğrendim
İstanbul niçin vakâr!
…
Bu yüzden huzurluyum,
böylesine bahtiyar

İstanbul bir kent değil
gökten düşmüş bir diyar!

Bu İstanbul,
insanı
billahi şair yapar!
...........*...............
14.07.2009