Bu dünyada güzelim, İstanbul’da yaşarken
Ömrü çabuk bitirip, nasıl göçüp gidersin?
Dikkat et mutlu yaşa, hiçbir şeye üzülme
Yoksa bu güzel şehri, ahirette özlersin…
Doyulmuyor bu şehre, her semti ayrı dünya
Bu şehrin aşkı başka, sanki gerçek her rüya
Avrupa’dan bakarken, seni çağırır Asya
Köprü veya gemiyle, geçiliyor karşıya…
Yan yana dizilmişler, o şipşirin adalar
Hasretinden her biri, seven gönlü yaralar
Sahilde dolaşırken, dinlediğin şarkılar
Sanki seni çağırır, masadaki rakılar…
Boğazında gezerken, boğazın düğümlenir
Akşamları fasılla, her lokanta şenlenir
İstanbul’da aşk vardır, daha başka ne denir
Bu şehrin sevgisiyle, ekmek katıksız yenir…
Binlerce şiir yetmez, senin için İstanbul
Ben sende kaybolursam, beni ara hemen bul
Seni sevmek servettir, ben istemem para pul
Bence sen de kendini, seviyorsun İstanbul…
27.4.2016
Erol GüngörKayıt Tarihi : 29.4.2016 03:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.