Bir mezara gömülüyüm dipdiri
Gün ışığına hasret
Hayatın lezzetini unutmuş
Ölümün huzuruna uzağım.
Benim dünyam ışık almıyor
Yaşama hakkını kaybetmişim ve
Bu koskoca evrende
Nefes alabileceğim hava kalmamış.
Ey deli divane insan
Senin hürriyetinden bile yoksunum
Sokaklarda avare dolaşamıyor
Çığlıklar atamıyorum.
Ben özgür dünyamda
Demir kafeste, esareti yaşıyorum.
Yıllardır güneşin doğmasını bekledim
Zulmetlerin nura tebdil olmasını ve
Çiçekli bir yolda mutlu yürürken
Emrine amade bir kul olarak
O’na dönmek istiyorum.
Halbuki bir mezara gömülüyüm dipdiri
Gün ışığına hasret
Hayatın lezzetini unutmuş
Ölümün huzuruna uzağım
Ve yüreğimde
İmanımla bastırdığım isyanlar…
1989
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlam ve anlatımıyla harika bir şiir okudum kaleminizden nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla
Merhaba Hayrullah Bey kıymetli ziyaretiniz ve güzel yorumunuza çok memnun oldum.
Anlaşılmak hepimize iyi gelen bir duygu.
Esenlikler dilerim.Selam ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)