İstanbul'un çığlıklarını duyuyor musun?
Gece acı acı esiyor koynuma.
Sensz bir şehirde yalnızlık daha da dayanılmaz.
Var oluşun bile yetiyormuş canıma.
Kuş tüyü yastıklar taş kesiliyor uykularıma
Bembeyaz çarşafımda kanayan yaramın izleri.
Neye yarar ki ah bir bilsen sevgili,
Gecelerimde belkilerle dolu ümitlerimi...
Bir sigara daha yaktım hayaline dalmadan önce.
Martıları düşündüm gökyüzü ve deniz,aşkları ne büyük diye.
Ve boğaza karşı inceden bir bakış atıp,
Ah istanbul dermn değilsin içimdeki sevgiye.
Seni sensiz sevmeyide sevdim ben bu şehirde.
Acıyla bezenmiş bir aşkın esaretini.
Bu dayanılmaz sancıya sabır duaları okurken,
içim ürpererek dinledim sakin Süleymaniye'den çınlayan Ezan sesini...
Kayıt Tarihi : 25.7.2009 03:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
3.3.2009 00:00 da yazıldı.İstanbul Nippon Otel
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!