İstanbul'da Sürgün Şiiri - Murathan Oktar

İstanbul'un sokakları bomboş yine,
Sabahki kalabalığın tam aksine.
Gecenin karanlığında yürüyorum,
Kaybettiğim yolları sokak köpeklerine soruyorum.
Gene sarhoş olmuşum,
Oysa içtiğim iki duble.
Bu sarhoşluk içkiden değil,
Aşk bu sarhoşluğa vekil.
Gün doğuyor İstanbul'da sessizce,
Ben de indim Üsküdar'a sebepsizce.
Ve Kız Kulesi karşımda,
Denizin tam ortasında.
Ne güzeldir Kız Kulesi,
Kendi kadar güzeldir hikayesi.
Benim kalbim de bir kız kulesi,
İçimde yaşar bir İstanbul perisi.
Kaybolmak istiyorum İstanbul Boğaz'ında,
Gözlerin kadar derin midir acaba?
Saat yediye beş kala,
Bir vapur daha yaklaşıyor rıhtıma.
Bir vapur dolusu insan daha,
Ama malesef hiçbiri benzemiyor sana.
İşte böyle geçiyor yaklaşık İstanbul'da her günüm,
Ben sana senin kadar güzel İstanbul'da sürgünüm...