İstanbul’da Sonbahar

Uçuşur kubbelerden avlulara kuşlar
Ulu çınarlar yaprak dökmüş kuşlar ki nerde kışlar
Güneş batar efsaneleşir İstanbul’un surları
Rüzgâr anlatsın savrulan yapraklar gibi asırları
İstanbul şehri böyle binlerce sonbahar görmüştür
Her renk anaforlaşıp sihri bir saltanat sürmüştür
Deniz bulutlarla kaynaşıp yapraklarla oynaşır
Her yalı bir senfoni gibi sularda şapır şıpır
Yollar ki uzun kısa uzanır ta ruhlara
Çıplak dallar ki gel sar der beni bulutlara
Bulutlar kat kat şekil şekil ilahi basamaklar
Bu şehrin sularda düğünü renklerle çağla

Her zirvede bir dünya efsanesi bir başka ihsan
Bir yağmur olup toprağa düşse evrenleşir insan