İstanbul’da Seni, Sende Kendimi ve Kendi ...

Esen her poyraz bir İstanbul’u, bir de solgun yüzünde görünmeyen kalbinin sıcaklığını hatırlatsa...
Ve vapur seferlerini iptal ettiren her sis, bizi birbirimizle hayallerimizde buluştursa...
Aydos’ta fırtına, Riva’da sel, sende sessizlik gündüze hazırlanan gecenin son anı kadar sürse...
Florya’da güneş, Haydarpaşa’da tren, Tuzla’da tersane baş başa oluşumuzu seyretse...

Beşpınar’ın, Çamlıca’nın doruklarına çıkabilsem; bir de sana ulaşabilsem...
Topkapı Sarayı, Sarayburnu ayaklarının altında olsa; ben ise gönlünde olsam...
Sazlı Dere, Karasu, Sarısu kalbinin temizliğine ayna olsa maviliğiyle...
Kağıthane Deresi’nden Haliç’e tüm kırgınlıklarımız akıp gitse...

Karadeniz’i Marmara Denizi’yle birleştiren İstanbul, beni sana kavuştursa...
İki kıtada toprakları olan kent, bahtımızı açıp gönlümüze taht kursa...
Vefa gösterip Kızkulesi’nden Anadolu Feneri’ne uzanarak İstanbul’u kucaklasan...
Ah, Sarayburnu’ndan Rumeli Fenerine selam yollayanı da sözlerinle okşasan...

Emirgan Parkı, Gülhane Parkı kapılarını bize açıp sevincimizi paylaşsa...
Mısır Çarşısı, Kapalıçarşı kırmızı halı serip bizi karşılasa...
Adalar, Beykoz temiz havasından bize de sunsa...
Ve gözlerin park, yüreğin çarşı, düşüncelerin ada olup bir beni ağırlasa...

İstanbul bir kültür ve sanat merkezi olsa; ve sen her konferansta en ön koltuklarda yer alsan...
Bir gün kürsüde olan ben olsam; sen İstanbul’un şahit olduğu sevinç göz yaşlarını saklamaya çalışsan...
Sen Marmara’dan mezun olsan; ben ise gönlüne tayinimin kabulü için elimden geleni yapsam...
Emeklerinin karşılığını alan olsan; ben ise İstanbul’da seni, sende kendimi ve kendimde seni bulsam...

Ömerli Barajı, Terkos Gölü İstanbul’un yüzünü güldürdükçe biz de birbirimizin yüzünü güldürsek..
Müzelere beraber gitsek; sinemada yan yana oturup aynı anda aynı duygulara kapılsak...
Eyüp’te sabah, Yakacık’ta bahar olsa ve gözlerin gözlerime hep umutla baksa...
Sen beni bırakmasan; ben senden kopamasam; ve İstanbul bizi hiç ayırmasa...