İstanbul'da Sel Şiiri - Ahmet Tok

Gök delindi, toprak sevindi.
Rüzgar coştu, ağaçlar dövündü.
Yağmur değil bu; kubbe çatladı.
Fırtına değil bu; tufan patladı.
Güneş soldu, bulutlar boşandı.
Doğa öfke kılıcını kuşandı.
Alt geçitler, dükkanlar suyla doldu.
Esnaf saçını başını yoldu.
Takdir Allah'tan, tedbir kuldan.
Kadere sığındık en kısa yoldan.
Marmara depremi vardı gündemde,
Sel götürdü yaya kaldık TEM'de 
Kanallar, hesaplar yetersiz,
Uyardık; dediler: Bilemezsiniz siz! 
Yasak denildi, açıkta kesildi kurban;
Allah'ın işine bak, temizledi tufan.
Deprem, sel, fırtına, yangın durmaz.
Varken afet, sen ben davası olmaz!
A. Tok