İstanbul'da Platonik Zincir

Bir ateşböceği İstanbul'da aşık olmuş,
Pencereden gördüğü muma vurulmuş.
Mum serenatı duyarmış duymasına ama
Herkesi aydınlatırmış, bir kendi dibine âmâ!
Sokak lambasına tutkunmuş ki mum sormayın...
Bir sevdaymış ki bu, hiç sönmeyen mayın...
Lambanın burnu yükseklerde, sanki Sultanahmet'te altın minare...
Mumsa yanıp erirmiş aşkından, ne yapsın garibim biçare?
Ahı zaten yerde kalmamış ki o zavallı mumun,
Deniz fenerine sevdalıymış lamba, hayda buyrun!
Fenere uzaktan bakar heyecandan kımıldayamazmış,
Kendine kızıp parlaması da hiçbir işe yaramazmış.
Bir yanar bir söner fener, o da mı sevdalı yoksa?
Görmez bile lambayı, açın halinden ne bilsin toksa!
Her ışığı bir çığlıkmış zavallı fenerin meğer,
Kutup Yıldızı onun için zaten dünyalara değer.
Miskin fener aşkından bir yanar bir söner,
Kumkapı'daki sarhoşlar gibi, başı habire döner!
Kimseler sesini duymaz nice bin yıldız içinde
'Gelin' görün aşkı nasıl parlar onca baldız içinde!
İkna etmek için yıldızı gemiler hep donanırmış
Zavallı fener de herkesi Vefalı sanırmış!
Ne bu ısrar, kimseler bilmezmiş deniz fenerinde,
Elçi gönderdiği gemilerin çırpınırmış peşlerinde!
Hilale aşıkmış Kutup Yıldızı, yahu bu ne biçim iş...
Ne sevmek mümkün hilali ne de ondan vazgeçiş!
En hazin gelen neymiş bir de zavallı yıldıza,
Yüz verirmiş hilal sonra kaybolurmuş baksanıza..
Hilal sevildikçe şımarır onca yıldız içinde vay vay!
Güya İstanbul'un Yıldız'ında lalelerle süslü saray!
Aslolan başkaymış kim ne bilsin meğer aşıkmış güneşe
Şaraba yakın renge bürünür özü hüzün olan neşe...
Güneş bu, tüm alem onun ezelden beri sadık aşığı
Hilalden, İstanbul'dan ve şairden mahrum etmez ışığı!
Ama sevdalıymış mavi gezegenin masmavi şehrine
Dayanmak mümkün değil imkansızlığın zehrine!
İsyan edip yanarmış kendi kaderine ya, nafile...
Feleğin yola geleceği yokmuş laf ile!
Top güllesi olur güneş, feleği helak edermiş,
Akşama kadar parlayıp garpta infilak edermiş!
Gündüz aslanlar gibi güneş İstanbul için savaşır,
Gece yıldız ordusu geldi mi bizimki Avcılar'dan sıvışır.
İşte çekildi yıldızlar ey güneş, gecenin rengi soldu!
Savaş İstanbul uğruna, Üsküdar'da sabah oldu!