İSTANBUL DA OLMAK
Şimdi, İstanbul da olmak vardı,
Taksimde, istiklal caddesinden tramvaya atlayıp,
Son durağa kadar, hayaller kurarak gitmek,
Sonrasında, aynı yolu, hayallere devam ederek,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta