Çocuk oldum Nisan ayında İstanbul’da,
Bir uçurtma koştu peşimden…
Kağıt helva yedim, amcam aldı Bebek’te.
Dondurmamı düşürdüm elimden, ben ağlamadım.
Resim yaptım Nisan ayında İstanbul’da,
Yaşlılar, gençler, askerler geçiyordu Taksim’den.
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
ağlatmışsınız.....
ağlayabilseydiniz keşke...şiirinizi okudum ve ağladım.
tebrikler...nisan ayında değil sadece inşallah hiçbir zaman ağlamazsınız...yüreğine sağlık...
Kızım doğdu Nisan ayında İstanbul’da,
Defalarca büyüdü ev, defalarca evren.
Kavaklar’a tel bırakmaya giderken,
Evren büyük, evim küçüldü, ben ağlamadım.
Güzelm bir şiir..Tebrikler
tebrikler sayın şair güzel bir şiir okudum özay sağlam
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta