Uyanırsın imsak vakti
çınlar gökkubbe.
Tepeden tepeye sıçrar ateş
tutuşursun..
Alabildiğine kudurur deniz,
fayda etmez son çırpınış
boğulursun..
Hiçbir efsane kar etmez canına
dinle... dinle..
yorulursun..
İstanbul'da var ya imsak vakti
öyle derinleşirki şehir,
mümkünü yok
kaybolursun..
Güneş sisi dağıtınca
çatırdayınca toprak,
sen kendini sokaklarda
sırtın bir ağaca yaslı bulursun..
Dayanılır şey değil
İstanbul'da karanlık..
Nereye gitsen,
neye baksan
kör olursun.
Oturur ağlarsın çaresizliğine
Her imsak vakti
İstanbul'da
bir varmış,
bir yokmuş...
olursun
senden sonraki nesile......
Beylikdüzü,18 Temmuz 1999
Nurcan IşıkKayıt Tarihi : 13.2.2010 04:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!