Bir ilkbahar gecesi
indim göklerin maviliğinden,
indim İstanbul’un koynuna.
Kelebek gül kokusuna uçuyormuşcasına
uçtum, uçtum
ışıkların oyununa.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ilkler hic cikmiyor akildan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta