Güzel bir kız vardı İstanbul’da,
Daha yeni ayakları yere basmayı öğrenecekti
Tek başına…
Tek başına olacaktı ayaklarını kanatırken cam paçaları
Yüreğinde gözyaşı olacak
Konuşamayacaktı!
Konuşsa, konuşsa…
Yetim kalacaktı elleri, gözleri…
Güzel bir kız vardı İstanbul’da,
Daha çok yakacaktı
Bilmiyordu sözleri
Daha çok acıyacaktı
Bilmiyordu yüreği.
Güzel bir kız vardı İstanbul’da…
Güzel bir kız kalacak mıydı İstanbul’da!
Kayıt Tarihi : 6.4.2008 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygilar...
balarılı bir çalışma..
TÜM YORUMLAR (3)