İstanbul’da Deniz
Kirli ellerini üstüne silmiş,
Haşarı bir çocuktur İstanbul’da deniz.
Cebinde kalan son misketleri almak için,
Boğazını sıkan arkadaşının elleridir köprüleri.
Ve yırtılmış gömleğinde kalan son düğmesidir,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim