Allah'ım şahittir ki,
Ben hala mutluluk arıyorum...
Var mı gören?
Dün büyüdüğüm kentin sokaklarında,
Çelme taktı yüreğimin ayaklarına.
Laleler sevinç sevinç açarken,
Titredim asırlar sonra,
Senin gözlerinin baharında.
Oysa güzel düşlerim vardı,
Seninleydi ihtimali mtluluğumun.
Şimdi acıların üstüne düştüm,
Yüreğim paramparça!
İnançlarımı çaldırdım sultanahmet meydanında.
İstanbul da bıraktım, en değerli varlığımı.
Ve umutlarımı yaraladım...
Sonra, unuttum yüreğimi oralarda.
Ararken bir şeyleri,
Yitirdiğim o kadar gerçek,
Kendi değerlerimi.
Çay içerken Emirgan da,
İnce belli bardakta kadı, parmağımın gölgesi...
Kağıt helvada kaldı ağız tadım.
Etiler de, eylence merkezin de yitirdim,
Şarkıların ağlayan gözlerini!
Piyerlotide,kahve telvesinde kaldı,
Yalancı kahinlerin söylediği,
Umut dolu sözleri.
Dilimden çıkan doğrular,
Haliç te boğuldu.
Bir de Eyüpsultan da,
Yalanı öğrendim dün,
Günahlarını saklayan insanlardan.
Ben,aklımı sevdamın cebine bıraktım
Bu şehirden giderken cesetim,
Ruhumun ayakları titredi.
Bir seni unutamadım sevgili, bir senii.........
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bazı günler vardır, ruhunun bedenini bırakıp gittiğini sanırsın. Benim de öyle sandığım günlerden bir gün dü. 20.4.2005 Çarşamba
ahh şimdi emirganda çay içek vardı
çok çok duygusal bir şiir
Haliç te boğuldu.
Bir de Eyüpsultan da,
Yalanı öğrendim dün,
Günahlarını saklayan insanlardan.
Ben,aklımı sevdamın cebine bıraktım
Bu şehirden giderken cesetim,
Ruhumun ayakları titredi.
Bir seni unutamadım sevgili, bir senii.........
UMUTLARIM MARMARAYA GÖMÜLDÜ
Şiirime benziyor
duygular şaşılacak derecede örtüşüyor
ahh istanbul ahh istanbul
sen neler gördün,neler yaşadın
Ben hala mutluluk arıyorum...
Var mı gören?
YOK ÜSTADEM NE YAZIKKİ YOKKK NE İSTANBULDA NE DE...................
TÜM YORUMLAR (3)