Istanbul'da Bir Vapur Şiiri - Leyla Ayyı ...

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.
Bir adam bekliyor iskelede,
Gözlerine mavi düşmüş.
Gazetesi koltuğunun altında,
Omuzları yorgun,
Poyraza açık elleri titrek.
Bacakları mecalsiz.
Güneş; kırmızı bir top,
Saklanacak Yeditepe’den birinin ardına.

Kafasının üzerinde tepsisi.
Yeni yetme bir çocuk bağırıyor,
‘Çıtır, çıtııır, akşam siimiiidiiii’
Yirmibeş kuruşluk umudunu sarıyor,
Çeyrek gazete kağıdı arasına.
İstanbul kavrulmuş susam kokuyor.

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.
Bir adam bekliyor iskelede,
Köpük, köpük aklar düşmüş saçlarına.
Buğulu bakışları Boğaz’a dönük.
Bir sigara daha yakıyor.
Dumanında hasret tüten.

Kız Kulesi, şımarık bir yosma olmuş,
Oynaşıyor dalgalarla.
Gün batımında büyüyen gölgesi.
Raks ediyor sularla.

Kıyıda bir balıkçı,
Maharetli elleriyle sarıyor misinasını,
Parlak gri pullar parlıyor kovanın içinden.
Bir martı havalanıyor Galata’nın üzerinden.
Kanatlarında tel tel sevda yükü.

Bir adam bekliyor iskelede.
Gözlerinde hüzün,
Boğazında kocaman bir düğüm.
Elleri titrek, bacakları mecalsiz.

Bana bir aşk masalı anlat İstanbul
İçine gelmiş geçmiş tüm aşkları sığdır,
Bana bir aşk masalı anlat İstanbul,
Dinleyeni titreten.
Bana bir aşk masalı anlat İstanbul,
Hiç unutulmayacak.

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.
Bir adam bekliyor iskelede.
Gözlerinde yılların yorgunluğu.
Yüzünde çizgiler.

Beyaz bir gelin salınıyor uzaklardan.
Eteklerinde deli dalgalı fırfırlar.
Kıvrıla kıvrıla süzülüyor.
Bir düdük sesi; sessizliği yarıp,
Sevinç çığlığı atıyor.

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.
Adam gülümsüyor.
İstanbul gülümsüyor.

Bir adam bekliyor iskelede.
Bir vapur süzülerek geliyor.
Eteklerinde deli dalgalı fırfırlar.
Rüzgara çırpmış bayraklarını.
Düğün oluyor,
Şenlik kuruluyor.

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.
Bir vapur almış adamı,
Sevdasına yol alıyor.

Ay doğmak üzere,
Dalgalar laciverde boyanmış,
Güvertede bir adam,
Damağında taze çay yudumu.
İstanbul’u izliyor.

Vakit; kavuşma zamanı,
Aylardan Haziran.