İstanbul’da bir kelebek Şiiri - Serap Şa ...

Her yerde göremezsin artık kelebekleri
İstanbul betonu sever kelebek yeşili
İstanbul hareketi sever
Kelebek yalnızca kendi kanat hareketlerini

Eğer İstanbul’daysan ve bir kelebeksen
Öyle her istediğinde uçamazsın özgürce
Günesin doğuşuna selam veremezsin
Öyle kafana göre
İstediğin her çiçeğe konamazsın mesela
Ve öyle aklına esen yerde koza yapamazsın

Ardına alıp rüzgârı koşamazsın özgürce kırlarda
Güneşin batısında dans edemezsin her istediğinde
Yorulduğunda bir fincan çay alıp
Arkana yaslanamazsın
Ayaklarını uzatamazsın önündeki iskemleye
İstediğin bahçeye giremezsin
Öyle kolay değil
Canının çektiği her yerde kanat çırpmak

Eğer İstanbul’daysan ve bir kelebeksen
Öyle kıvrıla kıvrıla uçamazsın
Uçsuz bucaksız yeşilliklerde
Güzel kanatlarının rengini seyredemezsin öyle doyasıya
Kısacık hayatında kanatlarını savura savura
Hayatın bütün kederine inat
Dolaşamazsın öylece yarınım yok diye

O halde sen bir kelebeksen eğer İstanbul’da
Aslında tek kanatlı bir kelebek olursun
Yarım kalmış bir hayatta
Mesela ormanın taze kokusunu çekemeden içine
Nemli nemli
Ölüverirsin
Pul pul dökülüverir güzelliğin
Ve sen belki de göremeden son baharı
Bir sonbahar yaprağının renginde
Ve bir ormana hasret kalırsın