İstanbul’da Bir Kadın Şiiri - Kadir Ünlü

GAMZE
Çölde serap gibi,
Gül yüzünde gamzesi,
Derin bakışına,
Ne acılar gizlemiş,
Küçük yavrusuna,
Ömür bağlamış,
Gülmemiş yazık,
Ne çok ağlamış
Peşinde zalim avcı,
Yarasını kendi sarmış,
İstanbul’da yaşıyor,
Ceylan gözlü bir kadın.

Elleri pamuk beyazı ama,
Bahtı gibi kara,
Resim çizen kalemi,
Şiir kasırgasına tutulmuş,
O tazecik yüreği,
Kim bilir ne yakışır ?
Gülse gamzeli yüzü,
Umudu güçlü,
Sabrı kaf dağı gibi
Mutlu hayaller kuruyor,
İstanbul’da yaşıyor,
Ceylan gözlü bir kadın...