İSTANBUL'DA BİR EVDE
Ne güneş vurur gündüzleri.
Ne ay doğar gecede.
Bu yoksulluk dolu evde
Üç can yaşarız.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
güzel bir çalışma.....kutluyorum.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta