İstanbul' da Bir Bardak Çay İçerken
1.
İstanbul'a gelmekle,
yaşamakla İstanbullu olunmuyor.
Onun denizine benzeyeceksin,
içinden akıp giden sulara.
bin yıllık taşlarına, evlerine,
kulelerine benzeyeceksin, yakanda bir karanfil..
Kıyılarında bir martı olacaksın,
kanatların beyaz ipekten açılmış gökyüzüne.
bir serinlik olup eserken karadenizden
topladığın kıyılardan insan seslerini türkülerden
Boğazın beyaz, mor ve pembe erguvanları
borazan gibi taşıyp üflerken akdenize
içinde senin sevdan olacak..
Bir de elini kırık yıldır tuttuğun sevgilin.
İstanbul, İstanbul olalı,
böyle bir İstanbul görmedim diyecek..
M. Zeki Gezici
5. Aralık.2014. saat.6.59
Kayıt Tarihi : 5.12.2014 07:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!