İstanbul'da Ben Şiiri - Ayşenur Yılmaz

İstanbul'un sisleri akıyor gözlerimden
Gelip geçici bir Nisan yağmuru
Bin pardonla değerken saçlarıma
Yarım yamalak ıslak toprak kokusu
Yeşil özlemler filizliyor yüreğimde
Özlemlerin höyüklendiği yerde
Salkım saçak sancılar benliğimde,
Hani o yağmurun çivileme damlaları
Hani o kıraç toprağın
Suya doygun bitek kokusu
Hani benim ıslak kedi tüylü dimdik çimenlerim
Ya hani sahildeki mayhoş yosun kokusu?
Islanamıyorum yağmurlarda doyasıya
Ciğerlerim hasret ıslanmış toprağın
Buram buram buğusuna
Kazıklanmış sahillerde seyredemiyorum
Yosunların yosmaca raksedişini
Islak kedi bile sırılsıklam aşık
Değil!
Sersem sepet, uyuz uyuz hallerde
Debelenmekten çamur birikintilerinde,
Bir yağmur düşmeli bir yağmur
Katmalı önüne tüm pislikleri
Bir gün hayalimin şeffaf sabahlarına
Uyanmalıyım yine çocukluk aşkım
O tertemiz İstanbul'un kollarında.