Çıt kırıldım, Haliç’e döktüm bütün kederimi
Semaya açarken ellerimi, bağlarken niyetimi duaya,
Çok kırıldım, duymak isterken kuşların seslerini, bağırarak Ayasofya’ya.
Çıt çıkardım, Mardin’den İstanbul’a çok yollar çizdim, eskitmedim sayfalarımı,
Parmaklarımla bitirdim sayıları, çok isterdim kıtaların kolundan tutup sana
uzanmayı.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta