Çıt kırıldım, Haliç’e döktüm bütün kederimi
Semaya açarken ellerimi, bağlarken niyetimi duaya,
Çok kırıldım, duymak isterken kuşların seslerini, bağırarak Ayasofya’ya.
Çıt çıkardım, Mardin’den İstanbul’a çok yollar çizdim, eskitmedim sayfalarımı,
Parmaklarımla bitirdim sayıları, çok isterdim kıtaların kolundan tutup sana
uzanmayı.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.