İstanbul da bir akşam vakti,
Sınırları zorlasakta geldi ayrılık saati.
Bu karamsar bakışlarım gece karanlığına ait,
Sakın birşey söyleme, bende sana ait ne varsa al ve git.
Sakın ağlama, elimizden hiçbir şey gelmez,
O günlere ait ne varsa akıp gittiler,
Nasıl geçti bunca aşk dolu aylar bilinmez,
Bilmiyorum hep böylemi biter sevgiler.
Bir zamanlar yağmur bile yağmazdı gecemize,
Şimdi ağlasakta ağlamasakta, bir yağmur damlası hep gözlerimizde,
Bir avuntu bile kalmadı şevkat dolu ellerimizde,
Bir umut yokmu diye sorma, umut kalmadı artık benliğimizde,
İstanbul da bir hüzün vakti,
Geldi geçti ayrılık saati,
Bütün herşeyi aldı ve gitti,
Benim keder dolu gecemi terketti.
Kayıt Tarihi : 3.6.2005 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/03/istanbul-da-ayrilik-vakti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!