İstanbul’un ufkundan, yükselen minareler,
Yeryüzünden Sema’ya, çağlayan şelâleler.
Seyrederken mehtabın denizdeki raksını,
Engine çeker beni, o gizemli haleler.
Yedi tepe fetih’i, fetih’te Fatiha’yı,
Eyüp Sultan; Ahmet’ten, estirir rayihayı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta