İstanbul da Şiiri - Cafer Karaaytu

Unutmak isterken heran seni İstanbul da
Tuzladan uzaklığını görüyorum
Kartalda kanat açıp bana uçarken
Tepe üstünden geçişini görüyorum
Çamlıktan libadiye üsküdara geçerken
Dalgaların sesini hissediyor
İskelede kalbinin atışını duyuyorum
Boğazın masmavi sularında ilerlerken
Beşiktaş düğünümüzün hazırlığında
Gelinlik giymiş bir güzel gibi bekler
İskele duraklar barbaros çarşı
Yine kavuştuk engelleri yolları
İstanbul kuçak açmış ana gibi yar gibi
Ayrılıklara özlemlere hasretliklere
Velhasıl sensizliğe candır umuttur
Yaşamak özlemek onunla bir başkadır
Sönmeyen güneş ulaşılmayan yıldız gibi
O istanbul dur