Ben her kaybettiğimde kendimi,
İstanbul bulur beni...
Martıların çığırtkan aymazlığında uyanırım,
Galata'nın bir ayağında...
Sabah yine üşütür, titrerim,
Sımsıcak yüreğim.
Bir anda deniz çöker üstüme,
Kokusunu sine sine,içime çekerim.
Ben her bulduğumda kendimi,
İstanbul aymazı olurum,
Doyamam,
Kıyamam,
Ayrılamam.
Ben her kaybettiğimde kendimi,
İstanbul yine bulur beni...
Kuytu bir köşede,
Sarsar,omuzlarımdan,
Paralarcasına,
Hırpalarcasına..
Kovarcasına..
İstanbul, acımasız..
İstanbul duygusuz..
İstanbul sevgisiz..
Ben her kaybettiğimde kendimi,
İstanbul bulur beni..
Ben her bulduğumda kendimi,
İstanbul'u kaybederim.
2010
Ayhan KibarKayıt Tarihi : 9.5.2010 17:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstanbul aşk, yaşamak, özlem..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!