Islak ve yorgun İstanbul akşamı
uykularımda nefesinin sıcaklığını
duyumsadığım birşey
sırra kadem basmıştı,
Gecenin karanlığında oynaşan
__soluğu göğsüme takıldı,
kusursuz güzelliği ‘aşk şiirinin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
