İstanbul Boğazı Şiiri - Asım Akgül

Dalıyorum değişken akıntılı sularına
Ümitlerim ile,hayallerimle konuşuyorum sanki
Sakin duru bir hal alıyorsun sabah yaklaştıkça
Aşka yorgun düşmüş sevgililer gibisin

Bakıyorum karanlıklar üzerinden ayrılıyorlar
Nasiplerini almaya geliyorlar oltacılarla martılar
Üzerinde yoğunlaşan buğudan tül sanki marmara
Adeta hayatın akışı içindesin masmavi sularınla

Gün ilerliyor koşuşmalar çok hızlı hayatta
Alın terine karışan tatlı serinliğin
Ekmek parasına tat ver veriyor yorgunluğun
Ana şevkatindesin adeta yorgun istanbul

Akşamın olmasını bekleyen akşamcılar,balıkçılar
Evinin yolunu tutan,yuvasında bekleyen kuş misali
Üstündeki Gemilerin yükünü atmak istercesine
Evdeki sevgili gibi beklersin hep gururla

Görevin büyük seni anlayamaz kimseler
Ancak ben anların hep yanındayım gece gündüz
Birde içinde yaşattığın balıklar bilir yükünü
Hep devam edecek senin bu yorgunluğun