İstanbul Bin Bir Hece Şiiri - Ali Altun

Fatih Sultan Mehmet ve Yahya Kemal'in aziz hatıralarına…

Efendimiz, Fatih, Akşemseddin dilinden,
Yesi, Horasan, İstanbul erenlerinden,
Cennet bahçesinde gül derenlerinden,
Fetih sabahı gâipten bir nidâ İstanbul.

Göğe açılan ellerin aminlerinden,
Okunan Fetih, Rahman, Yasinlerinden,
Aşıkların, maşukların, sevenlerin dilinden
Yollara düştü nice şeydâ İstanbul.

Efendimiz buyurdu: “Fetholunacak elbet
Uğruna kurban olacak nice Mehmet,
Şanı dillere destan ilelebet, ilelebet
Nasip eyledi erenler diliyle Hüdâ İstanbul

Akşemseddin seslendi: “Yâ müfettihülebvâb”
Uğrunda nice Hasanların kızardı esvâb,
Üstâdın dilinden şaire oldu cevâb,
Şânı “sahn-ı mezâlim”den cüdâ İstanbul.

Ebu Eyyûb mübarek şehirden gelir,
Fatih atını sürer denizden gelir,
Ulubatlı sancak ile Hisar'dan gelir,
Salınır gezer içimde bir edâ İstanbul.

Her gece Fâtih’in gezindi rüyalarında,
Eksik etmedi fethi dualarında,
En son sürdü atını deryalarında,
Nasip oldu namazı Ayasofya’da edâ İstanbul.

Haliç olmazsa karadan yürür gemiler,
Kahraman orduya selam durur sıra serviler,
Surlarda bir taş olur bekler gaziler,
Uğruna binlerce can fedâ İstanbul.

Surlarda nöbet tutan bir taşın olayım,
Nisanda döktüğün gözyaşın olayım,
Süleymaniye, Sultanahmet, Beşiktaş’ın olayım,
Altûnizâde yolunda bir gedâ İstanbul.